ಒಂಟಿತನ ಹೇಗೆ ಶಾಪವೋ..
ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ದೇವರು ಕೊಟ್ಟ ವರ..
ಸುಮ್ಮನೆ ಒಬ್ಬಳೇ ಕೂರುವುದಲ್ಲೂ ಏನೋ ಹಿತ..
ಒಮ್ಮೆ ನೀನಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಕೊರಗು..
ಮರು ಕ್ಷಣ ನಿನ್ನ ಮಾತು ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಕೇಳಿಸಿದ ಹಾಗೆ..
ನೀ ಬಳಿ ಸುಳಿದ ಹಾಗೆ..
ನೀ ನಕ್ಕ ಭಾಸ..
ಮೊದಲ ಭೇಟಿಯ ಸಿಹಿ..
ಇನ್ನು ಹಸಿರಾಗೇ ಇದೆ..
ಮೊದಲ ಭೇಟಿಯ ಸಿಹಿ..
ಇನ್ನು ಹಸಿರಾಗೇ ಇದೆ..
ನೀ ಈಗ ಬಂದೆ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಹೋದರು..
ಅದೇನೋ ಚಡಪಡಿಕೆ..
ನಿನ್ನ ಬರುವಿಕೆಗೆ ಕಾದು ಕುಳಿತಿರುವೆ..
ನನ್ನ ಬಳಿ ಹೆಚ್ಚೇನು ಇಲ್ಲ
ಬೊಗಸೆಯಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ ಹಿಡಿದ ನಿನಗೆಂದೇ ಕಾದಿರುವೆ..
ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳದ್ದೆ ಮೆಲಕು..
ಹೂಂ... ನಿಜ...
ReplyDeleteಒಂಟಿತನವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದೂ ಒಂದು ಕಲೆ...
ಚನ್ನಾಗಿದೆ....